Hoewel ik mij steeds meer
bewust ben van de tijdelijkheid van
het leven, put ik troost uit de
kleuren van oktober
De bronstige bomen met hun
goudgele en rode bladertooi
Daaronder hun vruchten en zaden
in volle glorie, klaar voor het indalen
in nieuw leven
Zou de boom door de bijl geveld
de zaden zijn gered en zullen
nieuwe levens brengen
Een wedergeboorte als
opstanding uit een stervend verleden
Bronstig, in de herfsttij
van mijn leven, gaat
ook mijn zaad zijns weegs
Na mij zal het leven
verder leven, verder
als zaaddonor van oktober
Uit: Lotharius
Oktober